De Dolomiten
behoren inmiddels tot wereld erfgoed, beschermd natuurgebied dus. En dat is maar goed ook. Je kunt er magnifieke tochten maken, zowel klimmend als wandelend. Maar de Dolomiten herbergen een gruwelijk verleden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd hier zwaar gevochten. Nog steeds zijn daarvan de sporen te vinden. Via soms moeilijke Via Ferrata’s, klim je naar de plekken waar honderden soldaten hebben gevochten. Deze tochten noemt men ‘’historische klettertouren’’. Soldaten klommen de meest moeilijke routes, om uiteindelijk goed zicht te hebben op de vijand. Deze vele routes, hebben soldaten aangelegd. Er is zelfs een klein fotomuseum uitgehakt, hoog in het gebergte. Alleen klimmend te bereiken. De Dolomiten staan bekend om de enorme steile wanden. Heb je hoogtevrees moet je hier niet zijn.
Wout KROON fotografie en AV maker
De Via Ferrata Ivano Dibona Ospitale,
brengt je langs steile wanden naar
restanten uit de Eerste Wereldoorlog.
Verweerde stellingen, prikkeldraad,
het is er allemaal nog te vinden.
Makkelijk gaat dat niet, maar
spectaculair is het wel.
Het is bewonderingswaardig hoe in
die tijden deze stellingen werden
gebouwd.
En het uitzicht is absoluut
fenomenaal!
Vanuit uitgehakte grotten bespieden soldaten continu de omgeving. Gangenstelsels van wel 400 meter voeren je
door het gebergte. Speciaal getrainde soldaten als Italiaanse Alpini, of Oostenrijkse Kaiserjäger, beklommen de
moeijkste routes in de Dolomiten.
Tot op de dag van vandaag kun je hun aangelegde routes, ladders en kabels nog vinden en gebruiken.
Zij leverden uitzonderlijke prestaties in een vijandige omgeving.
Want niet alleen de vijand lag op de loer, maar ook het weer speelde een grote rol in een zinloze oorlog.
© woutkroonfotografie
Dit, is de top van de Marmolada. De hoogste berg in de Dolomiten, 3342 meter. Tijdens de Eerste Wereldoorlog liep de frontlinie tusen Oostenrijk en Italië over deze berg.
In 1916 viel hier liefst 10 meter sneeuw. In de gletsjer bouwden soldaten toen een geheel eigen stad.
Het boek “Die Stadt im Eis an der Marmolada’’ van Michael Wachtler, verhaalt over deze ongelooflijke prestatie. Enorme gangenstelsels en kamers werden uitgehakt onder en in het ijs.
Veel soldaten stierven niet door kogels, maar werden door de bewegende gletsjer gedood.
Het uitzicht vanaf de top van de Marmolada is spectaculair mooi. Je ziet o.a. de Sella groep en diep beneden zie je de bergdorpjes liggen.
In de Dolomiten vinden we de drie gezusters ook wel de Drei Zinnen genoemd
